Kabalaşmış

Üzülme bu halime,
hatta gülümse,
sözlerime bakıp,
harap etme kendini,
etmeyeceğin gözlerinden bellidir,
onca gün geçti,
aklın hala bensizdir.

Haya benizsizdir sende,
kızarmaz yüzün,
aşkın hayasızdır bende bir türlü utanmam,
benimle birlikte yolculamışsın otogardan,
tüm aşk dolu hislerini,
yanımda götürmüşüm.

Özlüğünden pahalı bir gözlükle vazgeçip,
hediye ettin kendini kabalaşmış adamlara,
eziyet ettim kendime,
hırsla dolu bakıyorum,
sonra hatırlayıp hayatımı,
umursamıyorum.

Aşıklığım ayıp değildir,
kaybettiğin aşktır,
sandığından vazgeçip çeyizlerini yaktın,
bu ateşin dumanında yandı gözlerim,
bilirsin ben ağlamam,

o yüzden ıslandı gözlerim.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 019