Sen’i sevmeyi,
ilk ben icat ettim,
”Mucit maşuk Aşık kaşığında bir lokma.”
anlamadığın aşikar belli yanağından,
ellerimin hakkı kalır gamzelerinde,
gözlerimin nasıl varsa güzelliğinde,
kalbimin hakkı kalırdı sevmeseydim…

Sen’i özlemekte hakkımdır.
Ne kadar özlersem, kârdayım,
Seviyorum ki,
söyleyebiliyorum,
yazabiliyorum,
o halde Sen söyle,
O’nlar neden suskunlar?
O’nlar neden konuşmuyorlar?

Küllerinden doğamaz kimse,
yürümenden geçtim de,
gölgenin attığı adımlara da hayranım,
o halde Sen söyle,
benden başka hayranın da kim?

Oğuzhan Deniz #Nazenin / 006