Kalbinin Atışı

İşte karanlık!
İşte aydınlık.
Ve hepsi içindeydi Aşk’ın.
Aşk, hepsinin içindeydi.
Herkesin içinde ve herkesin kaleminde ve herkesin dudaklarında.
*Dudakları sahte, dudakları yalan.
Duydukların, onlar söylediklerimden gerçek değil.

Artık hikayeler anlatmıyorum. Artık uğraşmıyorum şu kalemle. Bıraktım yakasını, ne hali varsa görsün der gibi ve iki yakası bir araya gelmeyen sayfaları da…

İşte yine söndüreni yokmuş ve yüreğimin tam orta yerinde tutuşturulmuş. Bıraksa biraz kalbimi, bıraksa keşke.

Yine de yanmasını fırsat bildi,
“Yanacağa” varmış, yanmış.
Olacağı da yokmuş.
Hangi şair boy ölçüşebilirmiş bir tek şiirinle?
Buna kanıt yokmuş.
Buna denk yokmuş.
Tek bir şiir yokmuş güzelliğini anlatabilen,
tek bir şarkı yokmuş güzelliğini söyleyebilen,
tek resim yokmuş, güzelliğini çizebilen,
tek bir yürek varmış içine sığabileceğin,
tek bir kalp varmış yaşayabileceğin,
artık biliyorsun.

Ve Sen ağladığın için yakışıyordu gözyaşları gözlerine,
kirpiklerinde asılı çiy damlaları misali,
biri avucuma düştü, gerisi gökyüzüme.
Yüzebileceğim kadar çok şimdi,
içinde boğulacağım kadar birikti yüzümde,
alevden deniz oldular,
ve ben çam Oğuz’undan sandallar yapabildim ancak,
Sana gelebilmek için çabalıyorum,
ellerim yanık içinde.
Evet, ellerim artık mavi değil,
ellerim iskele, uzanmış boylu boyunca boynundan,
ilk defa biz olduğumuz yerde,
şimdi kimsesiz,
bensiz kimsesiz kalbinin atışı…

Aslında ben anlıyorum “yokmuş”lardan,
ama kalbim anlamıyor işte,
işte yine kırıldı kalbim,
işte yine kanadı kalbim…
Şiirlerini yazdığım sayfalarla bantlıyorum,
sayfalarda artık kırmızı.

Yine de güzel sabaha dedi en içten dileklerle,
uyku gözkapaklarını çaldı,
sildi yaşlı gözlerini,
Ve söyledi en zehir sözleriyle,
“şiirlerini kimse anlamıyordu” zaten,
anlaşılmak istemiyordu zaten,
anlatmak istiyordu sadece,
sadece Aşk’ını anlatmak istiyordu,
sadece Sana,
Sana anlatabilseydi, kendi de anlardı,
ve daha önce de söylemişti,
“Tüm bunları geride benden bir şeyler bırakmak için değil, Sen’den bir şeyler kalması için yazdım.”
Hepsinin içinde Aşk vardı.

Bekledi şair.
Güneşin doğuşunu…
Beklerken yeni şiirler doğurdu.

#OD | Sevgiliye Mektuplar * Kalbinin Atışı