Kâr Sanar Aklım

Sakinliğim ve tüm aksiliğim aşktan,
kımıldayamam bir adım uzağına,
yanına gelmek içindir bütün çabam,
şamdana damlar gibi mumlar, yakar.

Ve gülümsemelerimde yalan, aşikâr,
zararın neresinden dönsün aşk?
Seni Sevmeyi kâr sanar aklım, neye yarar,
sen sevmedikten sonra dünya dolusu aşık?

Yavaş-yavaş dönüyor yüzüm ölüme,
senden dönmüyor başım önüme de,
bunu görmezden gelip acı çektirmekte,
bir tek sana yakışırdı, hani ben aptalım.

Aptal olmasam adına kim bu kadar yazar?
Kendi mezarımı kazanda benim, aşkı yazan da,
seni yazacak da benim, sana ağlayacak da,
uğurunda ölecek de benim, ölüm sen olursun.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 197