Aşkınla açılmış yarayı güneşle dağla.
Nisan’ın 26’sında, ay da yarım bu gün.
insanlar şemsiyeli, yağmura kızgınlar,
aşıklığımdan öyle soğuk ıslaklığım.

Tenimde dağlardan farksız rakım,
öyle soğuk ve daha aşığım herkesten.
Yağmur Bakışlı Adam, Mavi Gözlü Dev’den,
daha şair değilim Nazım Hikmet’ten.

Hikmetten değil de neden tek bir damla?
Derimi yüzüp yağmuru elbise yaptım buluttan,
güneş menzilimden çıktı bir an,
o an doğum günündü, evine mihmandır.

Kendimden uzaklaşıp, sana nasıl yaklaştım,
yangınlaşırdı kalbim sen yine yaklaşırken,
bir de yağmur yağarken akıp gitti zaman
karamsar adamın varisi, yağmur çocuğu…

Oğuzhan Deniz * İçinden çıkamadığın aşklara soktun kendini insanlar.