Şimdi vazgeçsem senden-ki bu mümkün değildir,
diyelim-ki vazgeçtim, kağıtlarım da isyan etmez mi?
Yüreğiyle-Gururu arasında kalmış tek aşık değilim,
elbette tüm aşıklar bu sıkışmadan patladı da yaşadı.

Şimdi gözlerine denk gelen boynu bükük görüntüm,
Aşk’ı sen diye yazdığım gündür soğumamış gönlüm.
Şükür bundan kaynaklanırsa ne kötü de, nefesime iyi,
nefsime iyisin de, amelime ne kötüdür hayal görüntün.

Beni anlamak için, beni sevmene gerek yoktur, bilirsin.
Aşık olduğun gün, pişmanlık garantin olur tüm günlere…
Günler seni yarınlara idam eder de aylar parça-pinçik,
yıllar zerrene acı çektirmek üzere güneş kadar sıcaklaşır.

Gözlerin bakışır, haram etini haram millet kapışır, bilirsin.
Aşık sandığın adamın sandığı dolu kirli şiir aldatmacası,
bana suskunluk hediyesi verdiğinde karamsarlık martısı,
gözlerim şaşkınlıktan kurtulup bakıştı, bulanıklaştı dünyana.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 301