Hava eşlik ediyor içimde ki fırtınaya.
Nasıl da saçlarından alıp getiriyor kokunu bana.
Görmüyor musun… bize eşlik ediyor rüzgar.
Ne de sessiz ve sakin… benim gibi, Sen’i dinliyor.

Hakkı yoktu zamanın bu kadar geç kalmaya,
affet… keşke daha önce görebilseydi gözlerim.
Daha önce sarılırdı Aşk’ına, bilseydi kalbim.
Seni gördüğümden beri üzerimde değil Ruh’um.

Yazıyorum da, rahat değil vicdanım…
Aç gözlü Aşk’a ait, neyim var, neyim yoksa…
Yoksa güzelliğinden mi bunca satır?
Aralıksız kafiye kurarım gözlerinin hatırına.

Artık aylardan Kasım.
Bilinmezlik kovalıyor peşimizi.
Benim kaybettiklerim var…
Sen’in kazanamadıkların.

Camdan Kafes / 15