“Görüşmek üzere” der gibi, “Kaybolmak Üzere”.

Ne yapıyorsan, neredeysen ve ne haldeysen… önemli değil… gerçekten! Ayağa kalkmak senin elinde ve yürüdüğün tüm yolları tekrar yürümek zorunda olsan bile, ayağa kalkabildiğin sürece önemli değil. Herkes ve her şey varlığını “kaybolmak üzere” sürdürür. Artık biliyorum! Öğrendim.

“Hayatları kaybediyorken olmaman normal…” demişti bizim Yağmur Adam! Kim bilir ne can acısıyla söylemiştir, kim bilir ne can yangınıyla söylemiştir… Ve bizim Yağmur Adam sözünün eridir ve arkasındadır. Muhtemelen yazdıklarının ve söylediklerinin hâlâ bir manasını taşıyordur geçmiş zaman. Tozlu veya tozsuz, pürüzsüz geçmişin raflarında.

İşte burada!

Senin geçmişinde bir yerlerde olacağımdan eminim. Muhtemelen irtifası yüksektir. Ben “ben”de kaldığım sürece seninle olacağım. Şu gösterdiğim yolları takip et, korkma, ayakta kal ve diren. Zaman beni zamansızlığa gömdüğünde, hala seninle olduğumu böylece anlayabilirsin. İşte bu yüzden söylediklerimi hiç saklamıyor, hiç şifrelemiyorum. Olması gerektiği gibi betimliyor ve anlayabileceğin şekilde anlatıyorum… Anlatacağım da.

Her insanın hayatı birbirine benzer ama aşkı benzemez. Aşk birine benzetilemez. Benziyorsa bu sadece bir hevestir, ondan ilerisi ise kaybedilmiş vakittir. İşte bu yüzden gerçeklerin peşinden koş, hiç yorumla ve durma.

Şarkılar birbirine benzer, sen benzeme.
İnsanlar birbirine benzer, sen benzeme.
İnsanlar kötüdür, sen kötü olma asla.
İnsanlar bencildir, sen insancıl ol.
İnsanlar kötü kalplidir, sen kötülüğü sil.
Filmler birbirine benzer, sen benzeme.

#OD | Bendeniz & Küçükdeniz * Kaybolmak Üzere