Şükürler olsun Râbb’a, sen ilhamıma bak,
şükrettiğimden var da sayfalar, ya aşıkların?
Bir güncük, seni görebilmek için bile yalvarmazlar,
işte bunu bildiğin halde gittin, ne diye anlamazsın?

Arıyorum-bulamıyorum, yine de şükrediyorum,
anlıyorum, anlamıyorsun ilhamı, ama anlatayım,
Sen yanımda olsanda, bu Aşk yazdıracaktı yine,
olmadığından, seni hatırlatacak en güzel iş bu.

Hata yine bende, hardan-kordan sunardı yatağım,
bundan gittiysen yine kaybettin Aşk otağını,
borcum bir saniyelik unutmak olsun seni dünyaya,
dünyadan bir saniyelik ayrılabilsem, yine seni yazarım.

Kazağımın tüylerinde kalır Yağmur’un ince damlaları,
bu ışıltıyı taşımak nasıl bir gururdur bilemezsin sen,
oysa kalbimi görebilsen, göremezdin ışıltıdan sen’i,
ben kendimi kaybettim ya bu huzmeden, bulamam.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 337