Kem Küm

Boyumdan büyük sözler eder dilim, kimin?
Senden öte sensizliğim vardır, bilirsin beni.
Aslında sen beni hiç tanımaz, hiç bilmezsin.
Beni tanısaydın, iyi yönlerini tanırdın, hepsini.

Tüm iyiliklerin ve güzelliklerin bende gizlidir.
Masumiyetin bende saklıdır, teninin ilki.
Bil-ki dökebileceğim bir yığın sır vardır,
bunun getirisi kahır, canım acır, kulak sağır.

Yıllar sonra karar vereceksin ağlamaya, ya,
o an kızaracak petrol yeşili gözlerin ve
yağmurları ağlasan bile fayda etmez, çare yok.
Kemiklerin benim gibi sızlayacak. Ölmüş gibi.

Kumundan ayrı kalmış çakıl gibi yalnızlaşacaksın.
Bakınacaksın, ziyaretine iki büklüm bir dirhem yok.
Kem-küm edecek dudakların ve gözlerin net
göremeyecek şimdi-ki kadar, kalbinde pişmanlık,
yine de üzüleceğim haline, içim kanayacak.

Oğuzhan Deniz * İyiliklerini boşa harcarken insanlar.