Keşke ölseydin diyorum, keşke.
Ama çare bu değil, bu daha acı olurdu.
Buna hiç dayanamazdım, sonuçta
yine yalnız kalırdım. Keşke ölseydim.

Bu senin için bir anlam ifade etmiyor,
nefes alıp vermem hiçbir şey değil,
senin için, senin içinde kim bilir kimler var,
bel-ki tozlu raflarından bile attın beni.

Ben sana ne hayaller yaratmıştım,
güzelliğin neleri vaad ediyordu,
ellerim kırışıklıkları düzleştirirken,
ellerin her şeyi berbat ediyordu.

Ellerin için nefes almaktan vazgeçerim,
Gözlerin için bazı şeylerden vazgeçtim bile,
sana bir söz vermiştim, ben sözümü
tutuyorum, umarım birisi aklımı başımdan alır.

Oğuzhan Deniz * Ölecek olan tüm insanlar.