Güneş’le, Ay’la betimliyorum seni,
dünyadayken bir tek onlar efsanevi.
Sen onları da yerle bir edecek güzellikte,
ben güzelliğine güzellik yazacak kadarım.

Aşk’ın kadarım, bir o kadar hayal diyarım,
dünyama sekiz dakika uzaktasın,
sönersen sönmez mi yaşamlar?
Benim için ne erken akşam olmuştu…

Sağım-solum seninle dolmuştu,
şimdi sensizlikle varım-yoğum.
Yine seninle doluyum, her yanım sen,
her anının hayranıyım, sol tarafım sen.

Artık sen değilsin isteğim, değiştin.
Minik etiketlerle belirledin kendini,
ben milyon değerlik şiirler yazdım,
sen kıymet bilmedin, kıyamette benimsin.

Oğuzhan Deniz * Kıyamete kadar süreceğine inandıklarınız olmadı mı hiç insanlar?