Dudaklarından bal gibi damlayan sözler,
peki bal ve yeşillik saçan gözlerine ne demeli?
Beni Aşk Gölgesi’nden kurtarabilirdi bu,
zaman da kalmadı,
artık vakit çok geçti.

İki adımlık uzaklığımdasın aslında,
sana dokunabilir, güzel nefesini soluyabilirim.
Mutluluğun tarifsizce mantıksızlığına,
kısaca Aşk Gölgesi diyorum,
uyukluyorum.

Asla günleri gelmeyecek bir takvim yokluğun,
yokluğuna günleri saymak cahilce,
öylece,
bekliyorum toprak saçan gözlerimden,
karamsar bakışlarla,
karanlıklarda.

Karamsarlığımın el verdiği kadar karanlık oda,
içinde basit bir lamba,
bitmişse kokulu mum,
karda kışta burada bekliyorum
yaşamak için,
oysa yaşlanmak seninle güzelleşecekti takvimde.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 002