Görüyorum,
ne kadar varsam,
o kadar varlar,
oysa yokmuşlar güzeldi.
Güzel bir hikayedir ömür,
kimi zaman dramatik,
kimi zaman asi,
sonunda zamana yenilip,
o da bitecekti.

Ölüme ölüm anlatılır mı hiç,
ne cahildir aklım, ben bilmiyorken henüz nedir,
kimin nesidir ölüm bu ne karanlıktır?
Gideceğiz, geleceğim huzura,
kalbimde ümitlerden bağışlanmalarla,
dileklerim kabul olur da effedilirsem,
gönlüm razı kalmaz gidenlerimden,
onlar da gelsin de, şükredelim.

Şimdi burada kalmış bir buralı gösterin,
burası Dünya,
mavi, sarı ve kırmızısından karıştırıp,
öyle boyar gözlerini.
Gökkuşağına Aşık’lıkta böyledir,
bir anlıktır, bir an varlıktır, gerisi yokluk.

#OD-û Gazel / 17