Muhtaçlık

Gökyüzünde-ki bütün bulutları,
avucuma sıkıştırıp, sen yaratabilirim.
Bunu yapmıyorsam, Yağmur,
asaletini kaybetsin istemiyorumdur.

Sende biliyorsun aslında kendini,
kimsesiz olduğunu çok iyi biliyorsun.
Korkuyorsun yalnız kalmaktan,
boşuna saklanıyorsun acımasızlığına.

Güneş bir gün istifa edecek yaşama,
o zaman kimse umursamayacak seni,
buharlaşıp yücelemeyeceksin bulutuna,
o zaman hep benimle kalacaksın.

İstemeyerek de olsa, şimdi-ki gibi,
içimde olacaksın, mecbur kalışın hoş değil,
hoş değil terk etmen, insanlar zorunlu,
tek bir damlana, muhtaçlığa.

Oğuzhan Deniz * Hiç sevmediği halde nefes alır insanlar. Muhtaçlık