Müteveccihen

Sonsuza gitmekle aynı şey,
bitmek sonsuza ayıptır,
o halde Oğuz, nasıl bitsin?
Aşk’a dair izsin, müteveccihen.

Yine de bitmek bilmez,
bilinmez gibidir, tükenmez…
Halim yine Sen’den kareler,
ne güzellikler, ne misk-i anber.

&

İyi ki varsın. Öyle ki,
güneş başka doğar benim gözümde bu gezegene.
İyi ki varsın.
Varlığından,
varlık şaşkın aşktan. Hepsi varlığından..

Ne görüyorsa gözlerim,
daha önce görmemişti Sen’i görene dek,
ben Sana Aşık olana dek,
hissetmemişim ruhumu üzerimde.

Oğuzhan Deniz – Müteveccih / 005 – Müteveccihen