De-ki, Dememiştir kimse Sana sâhih Aşk Sözü,
Özü neyse Oğuz’un, O’nun’dur İlham gücü.
Öyleyse, nedir O’ndan uzak dururcasına Aşık’lık,
safsatalık kalır O’nun yanında, ben O’nun kuluyum.

Kullukta nasip işidir, her var’a verilmez bu nimet,
Aşık’lıkta nasip işidir, herkerse Hediye edilemem.
Ne mutlu sana, Şiirsel Adam çıktı nasibine Aşk’ta,
akılsız da başım, peki bunca kafiyeyi nasıl yazdım?

Cevabı olmadığından mı suskunluktasın hâlâ?
Cevap vermeye tenezzül etmediğinden mi?
Neden mi Sen? Çünkü Seninle ilgili tüm sorulara,
vardır elbet bir cevabım, başkasına Aşık değilim.

Sana sorsak, mutlaka vardır bir cevabın bensizliğe,
bak şu bende-ki densizliğe, Aşk’a sual ne haddime!
Öylece bırakıp sonra seni güneş gören pencereme,
dönüyorum Aşk Gölgesi’den, Martı Terbiyecisi’ne.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 357