Seni görmedikleri için boş-boş konuşurlar,
güçsüzlükçe suçlarlar beni, seni görmediler…
Görseydiler, konuşamazdı dilleri, bilirim,
konuşsalarda, yalandan başka ne söylerler?

Ruhumun ince tınısı gibi aşksızlık köşem,
yanan mumlarımın hatrına aydınlıksın,
üflesem tek nefeste sönecek hepsi birden,
ruhumun yegane kırıntısı aşk ışıklarım.

Kaybetmedim ben, ben bitti demedim bitmedi,
isteseydim, gururu da dinlemezdi onurum,
kusurum utanmaktır, istenmeden beklemek,
bu diyardan gitmekte, liderlik isteyen iştir.

Benim tek işim şimdilik sensizliktir, dirilmektir,
ölüm dolu hatıralarım var ve aşk dolu hatalar,
insanlar kendilerini övmekten başka ne işe yarar?
Benim satırlarımda sana aşık olan ben övülür.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 258