O Yüzden Soğuktu

Uyanıp bir sabah sarhoşluğundan,
boşluğuna yürüdüğüm son vakit,
inanmak gelmemişti içimden,
telefonu kapattım o yüzden soğuktu.

Arıyor muydun değişiklik, yoksa ne?
Beklediğin başka biri mi vardı ben yeşilken?
Ne yeşiller bekleyecektin, elbette zordu,
mükafatı ben kadar küçük olamazdı bunun.

Kaderime boyun eğdim, neyi doğru yaptım-ki?
Haklıydın, beklemekten canın çıktığında,
ne geçecekti eline, ben kadar kara bir yağız.
Olmadığından bir şeyi doğru yapıyorum, yazıyorum.

Ağlamak basitti gözlerine göre,
bittiğini söylediğinde ne zordu gözlerime,
en son sesini duyduğum anı hatılıyorum,
canım çekiliyordu kanımdan, üzülüyorum.

Oğuzhan Deniz * Vakit harcadıklarımız ne kadar boş şeyler insanlar.