Oldukça karamsarım, karanlıktayım.
Özleyebildiğim kadar canım acıyor,
seni özlemenin herhangi bir sonu yok.
Bu yüzden sonsuz karanlıkla karamsarlık.

Bir çok nedeni var ama geçeceği yok,
sensizliğin zulmü olduğu kadar,
ilhamımın da yazabildiği kadar sayfası,
bir o kadar da mutluyum sensiz.

Batıdan-Doğuya dönen dünyaya bak,
Oğuz’dan-Yağmur’a dönüşen aşka sonra.
Sonun da yok olacaklar, sende dahil.
Bildiğim halde yoktur benden cahil.

Bizim uydurduğumuz yöne döner dünya,
benim uydurduğum aşktan ibaretsin,
bir o kadar gerçeksin, inandığıma göre…
Ölümden ölümsüzlüğe yağmur aşkı.

Oğuzhan Deniz * Doğrulara döndük sırtımızı insanlar.