Saçımdan süzülüp, sakallarımın arasında,
gamzeme yuva yaptığını biliyorum yağmur.
Öyle serinsin ve mümkün mü değiştirmek?
Öyle güzelsin yağmur, aksini bilmiyorum.

Bildiklerim ve bilmediklerimin sefası,
cehaletimi örten yağmur bulutlarım.
Dahası var, ruh örtümün senin istediğin gibi,
olmasını dilerdim, hala diliyorum.

Aşk ne kadar büyükse o kadar küçüğüm,
tüylerini ürpertir gökgürültüm,
korkarsın elbette öcü gibi görüntüm,
düşündükçe, bende giderdim, diyorum.

Gitmek kolay değil, her şeyi boş vermek,
silip atmak kolay değil-ki, sen nasıl başardın?
Sen nasıl yapabildin bunu, bana da söyle.
Aşk doğabilirse, ölebiliyordur da. Biliyorum ama,

Oğuzhan Deniz * Ölebilir insanlar da.