Adının her harfi için, tek tek şiirler yazdım.
Olmadı, gözünde yer etmedi.
Değer verdiklerin içinde yok mu sözcükler?
Ben de budala gibiyim, hani anlamayan.

Ayrılığının her gününü yazacaktım, o kadar
uzun sürerdi-ki bu, gücüm yetmedi, bıraktım.
Zor bir durum değil mi sence de?
Senin umurunda değil hiç biri.

Haftaları yazdım… Onlar da ayları oluşturdu.
Sonra yılları yazdım. Her yıl için ayrı bir cilt.
Cildim eskidi, saçlarım beyazladı, olmadı.
Seni içimden çıkaramadım, bir an bile.

Kendimi yazmayı denedim hep, ucu yine
sana dokundu. Ne acı bir haldeymişim,
bak, fark et. Olmadığın halde, olmayacağın
halde, hala bekliyorum. Aşık vaziyette.

Oğuzhan Deniz * En önemli şeyleri, önemsizleştirmekte insanlar.