Ölüm İki

Sabahları yürüşüyünle can bulan sokak,
köşesinde gizlendiğim pastahane,
çok erken vakitlerde oradayım ben,
siyahlığımdan tam olarak görememen.

Buna çabalamadım, peşinde değilim,
sensizlik mi peşimde, ben mi onun peşinde?
Bilmedikçe anlama varmak zor aşkta,
aşk öyle göründüğü gibi basit değil işte.

Kalbur saman içinde derler bir kambur var,
adından bahis açılınca sabiler korkar,
ben sabiliğimde de korkmadım bundan,
ne geldiyse yaratandan da gelmişti, sende.

Bu sebeptir olmayacak duanıda ettim,
önce rivayetlerle ilerledim yollar bir,
Tek yol ölüme denk geldi ya işte o an,
anladım-ki Allah tek, sen de tek, ölüm iki.

Oğuzhan Deniz * Fark ettikçe geçmişinden utanırsın insanlar.