Ölümsüzlük Kadar

Çok fazla yazdım adına, kısmet,
öldür selinden, mahvet sonra, sesinden affet.
Sesini duyamadığında bile şükret bed,
oğuz’un yansısı, martı can havli ile kanat çırpar.

Halim ne acı, ne kederle kaplı bilezik.
Her ihtimali düşünüp, intihar ilk iş,
her ihtimalini de düşünüp vazgeçtim.
Kader gerçek ya, ya bir gün çıkarsan karşıma.

İçi kinle kaplı bir kalbin içi yine hasret,
yaşamı ölüme devretsem de varsın,
bir ölümlü kadarsın ancak gözlerinde saklı
ölümsüzlük kadar kusursuz yeşillik.

Beni sana hapsedip boğ, kurtul…
uyanacağım elbet ölümden bile,
bu günden de koparıp umudu
yarına devrettim martı özgürlüğünü.

Oğuzhan Deniz * Bilinçli-Bilinçsiz özgür değilsin insanlar.