Özgürlük, ulaşabildiğin kadar uzaklıktır.
Hissedebildiğin kadar soğuk.

Herşeyin sınırı olduğuna inanıyorum…
Fenâfillah gibi.

Aşkın bir sınırı var, intihara kadar önü var.
Terk etmenin de usûlü var.
Bir yeri yakmanın da.

Ellerimle özgürlüğümü emanet ettiğim aşk, canımı yakıyor…
Güvenip yaslandığım duvarlar yıkılıp altında eziyor.

Ölmenin de uslûbu var, öldürmenin de.
Gitmenin de, kalmanın da adâbı var.

Aşk’a mahkûm olmanın da şerefi var, mahkûm edilmenin de.
Gülmenin de sınırı var, yemek yemenin de.
Ağlamanın da sınırı var, gözyaşlarının da.
Sinirlenmenin de sınırı var, öfkelenmenin de.

Ama özlemenin herhangi bir sınırı yok.

#Bir Şairi Asla Terk Etme