Paha Biçilemez

Unutamıyorum, seni aklıma getiren
o çaresizliği de parçaladı martım.
Ben her haltım. Bedbahtım,
elinden bikâr, elemdeyim.

Zavallılığımı da yok etti martım,
ağlamayı da bıraktım, içmeyi de.
Saat 04:40 uyusan ne olur artık!
Alıştığım, yokluğun da sensin.

Varlığı paha biçilemez rüzgarla
bir kanat çırpış kadar özgürlükte,
sen yine sende kaldı, ben sende,
bir avuç su, çatlamış dudaklara.

İnzivaya da uyumam, avutulmaya da,
gönül verenin tek, başka kimse
gönlüne önem vermeyecektir,
aklımı uslandıran, yüreğimi azdırır.

Oğuzhan Deniz * Alışır insanlar.