Pandora

Sen en güzel ayda doğdun, Nisan’da…
Ben Mayısta, bir ay kadar büyük güzelliğin,
bir sene kadar küçüksün gövdemden,
her sene kadar aşığım sana.

Kargaşa Defter’im de bahsetmiştim oysa,
”Çatlatabilir misin kalbi taşı?”
Sana aşık olduktan sonra taşlaştı kalbim,
Bu yüzden kırılması zor, unutmak zor.

Kaldık mı şimdi ayrı-gayrı, yolun sonu…
Benim sonum, sonbaharın ilk günü,
buzullardan yüklerimle ateşe yürüyüş,
bu yüzden yetişemem, aşk çürüyüş.

Pandora, ne dengesiz bir kutusun.
Bana mı gizemlisin? Aşk bana mı acı?
Sana mı denk geldi mutluluk?
Beni terk etmek mi gerekti bunun için?

Oğuzhan Deniz * Ayrılık aşığın idamıdır da yaşamla-ölüm arasında insanlar.