Bazen inatlaşıp ilhamla, defolsun…
Demin gururumla yarışıp, yok oldu…
Bir-bir imkânsızlıkla var edip adını,
yine yazdım, denize dök kirlilikleri…

Dolup, taşmayacağı için evindesin,
bunu fırsat gösterip zemindesin,
ben her şeyi geri aldığımda bile,
senin zeminin sağlam kalacaktır.

Bu bilmeceden, ahirete uzanacak,
kulları yağmura aşık olan İlâh,
tövbeyi kabul edip, isyanı yakacak,
bununla tabiat yağmur kalacak.

En güzeli bile var edildi topraktan,
bir damla kan ve nimet deryadan, (Hz. Allah)
Önce rüzgardan arındı çöl kumlları,
bereketi ve ilhamı taşıdı yağmurdan.

Oğuzhan Deniz * Boğazımız da kaldı nimetler, insanlar.