Keşke son sözümü söyleyebilseydim,
söyleyebilseydim, yazmazdım bu kadar,
aslında aşkımı sen bile karşılayamazsın,
bu yüzden adı aşk zaten o yüzden güzelsin.

Güzel yüzünün iki yanından akan saçların,
parmaklarımın arasında serince dolaşırken,
bu serinlik cennetten alıntıdır-ki dua ederim,
cennetimi yeryüzünde veren Allah’a şükür.

İntiharın ipliğinden geri çevirir gözlerin,
canıma sen değer katıyorsun, bir de gözlerin…
Dokunuşun, yıllarca suskunluğuma bedel,
emel-ecel yazıtlarımda kaldı nice neden.

Sahip çık bana, savrulmaktayım rüzgarla,
nereye götürürse oradayım, şükürler olsun,
yolundan şaşmadı, rüzgarda kokuna hasret.
Beni Affet, suçsuz olmama rağmen Affet.

Oğuzhan Deniz * Neden kırılıyorsun yaşam, yaşam da insanlar?