İçimden yürüse aşk, ölse de kurtulsam,
yanına gelmiyorsam öfkemden sanma,
korkarım kandırmaktan gözlerini bile,
masumluğuna sürdüğüm lekeli günahlar.

Uyma aklıma, aşk aklıma uyalı, sonsuzdur,
öfkesinden güç alan karamsar bakışlarım,
artık ölmekten de hevesini aldı düşüncem,
aşk hala düşüncemde, heveste değilsin sen…

Öyle ya, basit bir hevesten ibaretsin sen,
başkaları bakıp atarlar güzelliğini ya,
ben her anını saklarım göz kapaklarımda,
bu bakımdan da eşsiz aşığına göre, kimsesizsin.

Telaşta insanlar, ölmemi bekliyorlar hali hazırda,
halim hazırda, ruh halimde karanlıklar dolaşır,
bu aklıma ulaştığında, senden eser kalmayacaktır,
tek aydınlık İlah’tır, bu aydınlığa canım fedadır.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 264