Yazmak, emek isteyen bir iştir, sanattır,
kanatsız Martı mı olur? Benim saltanatım,
benim gözlerimde tüm aşıklar ölüler,
bende dahil, bedenim diridir, inanma.

Haddimi aşacak olsam inançsızlıkla,
şimdi gelir ya Azrail, gitmemek mi çare?
Tek kalmak mı çare şimdi bana?
Tek kalacak olsaydım, yaratılmazdım.

Ben yazmayacak olsam, yaratılmazdın,
yaratılmayacak olsan, yaratılmazdım,
şüphesiz bunun ilmini bilmediğimizden,
işte bu yüzden kimsesizleştikte, ağladık.

Eskidi gözkapakların, sırnaşmaktan,
kepenklerini her açtığın yabancı eline,
yok pahasına haramlara battın da,
bu kurtuluşun mu olacaktır? Sen öyle san.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 284