Gözlerime bant çekilmiş gibi,
gamzeleri sonradan eklenmiş bir büs gibi yüzüm.
Ellerimde plastik eldivenler var gibi soğuk.
Gırtlağım gram lokma yutmuyor gibi, durgun.
Yangınlardayım ama vücudum buz dağları gibi.

Baştan aşağı ”sargılı” mumya gibiyim.
Bal mumu yapışmıştı kanatlarıma
o Bal-günlerinden, uçamıyorum.
Zaten istemiyorum uçmak,
sensiz gökyüzüde işime yaramaz.

Adım atmakta zorlanıyorum bazen,
bazen öyle anlar geliyor-ki
kalbim durmuş sanıyorum,
gönül kuşum vefat etmiş sanıyorum.

Ben milyonlarca kelime yazdım,
milyarlara varana kadar sözcükler
yazarım eminim. Benim bütün
yazdıklarıma cevap vermek zorunda kalsan;

Sıradan, sade, hissiz, alakasız.
Tek bir söz edersin, çöp edersin bütün
yazdıklarımı,
Sen bir cümle kurar, haksız çıkartırsın beni
biliyorum.

Şubattan kalma soğukla
baş-başayım ya o zoruma gidiyor işte.
Senin hiç üşümediğin kadar üşüyor Oğuz…
Ey kuzen, Sen’in ateşin var gövdemde.
Gel bir dokun, iliklerin o zaman ısınacaktır.

#Kuzen