Sen Betimlemelerim’e hoş geldin…
Sen ben kadar aptala sahip tek insansın.
Sen ben kadar Sana hayran kişiye sahip tek kişisin.
Sen, ben kadar Sana inanmasan da ben inanıyorum…

Sen bir kitapsın,

her sayfası yeni bir gün ve yeni bir hayat ve merak ettiğim her şey burada. Okudukça bu kitaptan anlıyorum Aşk’ın kıymetini. Ve çok uzun bir kitap umarım… yıllarca sürer okumam ve etkisinden kurtulamam öyle kolay kolay…

Sen sıcak bir çaysın…

demini yeni almış ve en taze harmanlardan filizlenmiş kan kırmızısı dudakların gibi… öyle ya bir çay bir de dudaklarından içersem buna keyif diyorum.

Sen doğa gibisin…

gözlerinin kahvesinden ağaçların gövdesi, can buldukları toprakları… yeşilinden ellerime serinlik ve bilmediğim ne varsa bilime dair kokunda saklıymış gibi şimdi yeniden.

Sen görebilmenin kıymetlendiği manzarasın…

ne kadar güzel değil mi görebilmem? Sen’i görebilmek ne kadar da güzel değil mi? Ne de güzel yaratılmışım ben böyle, her saç telini bile çok net görebiliyorum. Söylesene başka kimin umurunda bunlar?

Sen işitebilmenin de kıymetlendiği orkestrasın…

kulaklarım ses tellerinin her birine asılı çamaşırlar gibi. Ben sussam da Sen saatlerce konuşsan… Ne söylediğin önemli değil, yeter ki duyayım sesini.

Sen tüm güzel kokuların evisin…

teninin serinliğinden esinlenip doğa, milyonlarca nebat üretmiş sanki. Haşa der dilim, ilim bilirim de ondan misal getiririm. Öyle olmasa çoktan delirmiştim bu miks-i anber rahiyasından.

Sen Aşk gibisin… yok yok, Aşk aynı Sen gibi.

#OD | Sevgiliye Mektuplar * Aşk’a dair ne varsa Sen’i Betimler bana.