*Saçların…
Onlara dokununca.
Ne güzel.
Serin serin, hissediyorum tüm ruhumda.

*Gözlerin…
Onlara bakınca.
Alıp götürüyor beni uzaklara.
Böyle sımsıcak, bir şeyler oluyor içimde.
Açlık hissetmiyorum. Aklımdan çıkıp gidiyor her şey.
Saat, güneş, bulutlar, martılar…
Hepsini kaldırıp bir hamlede atıyor gözlerin.
Onları seyretmeyi seviyorum en çok.

*Yürüyüşün…
Sen yürüyorsun, her şey duruyor bende.
Kuşlar, böcekler, rüzgar esmiyor.
Bir şarkı çalıyor zihnimde.
Hiç duyulmamış şarkılar.

*Gülüşün…
Sen gülünce benim ölesim geliyor mutluluktan.
İçimde hiç hissetmediğim mutluluk duyguları.
Şelaleleri işitiyorum.
Sen gülünce, ben Sen’i çok daha çok seviyorum.

*Sen konuşunca…
Ses tonunun ruhuma dokunuşu.
En dip köşelerime ulaşması.
Erkekliğimin büyümesi.
Sonra utanışım.
Bu sana her dokunduğumda olurdu.
Ben yine utanır ama dayanamazdım.

*Ellerin…
Öyle nazik dokunur ki, neredeyse hissedemem bana dokunuşunu.
Sen’i sevmeyenler ya da ruhu Sen’i sevmeyenler,
bunu anlamazlar.
Zaten benden başka kimse Sen’i böyle göremez.
Sen Kıymet Bil.
01:55

#OD | Sevgiliye Mektuplar – Bir Süveyda Hikayesi / 50