Şeref Duydum
…
Beni görmüştü rüyasında,
hani şu karmaşık olanlarından,
uğurlayıp, uyanmış sonra,
Rüya da olsa şeref duydum.
Rüya da olsa müşerref oldum.

Kızgınlık boy gösterdi sonra,
yokluğumdan tövbe edip,
kızdı.
Kızgınlık da ne güzel yakışıyor Sana bilsen.

Hoş kokular bürümüştü,
sandı ki dünyadan,
varlığını hiçe mi saymıştı?
Oysa menekşeler, papatyalar
kim bilir ne nebatlar hayrandı O’na…

O olsun diye dünyanın,
nehirler aksın diye bu diyarda,
bir kaç arının vızıldaması,
bal damlatan dudaklarından içip Aşk’ı,
gökyüzü galeyana gelip kükredi,
kasırgalar kopup gürledi,
kuşlar küsüp çatılara sığındı,
taa ki,
gökyüzü O’nu yeniden görene dek…

Oğuzhan Deniz * Şeref Duydum