Sesleniş * İlk Cinayet

İlk cinayetin Aşk yüzünden işlendiğini bilmeyen yoktur muhtemelen. Muhtevasının ne olduğunu kimse bilmiyor yine de. Çok fazla yazılıp çizildi, belki de insan ilk düşünmeye başladığı andan bu yana insan aşk hakkında yazıp-çiziyor, yazıp-söylüyor… kimisi şiir oluyor, kimisi ise şarkı. Kimisi tablo oluyor kimisi ise taştan bir heykel.

Evet, ilk cinayetin evrimleşmesinden bu yana Aşk’ta ve tutkusunda herhangi bir değişiklik olmadı. Bu evrimin bir nevi pek evrimleşemediğini yada doğal seçilimin Aşkı teğet geçtiğini düşündürüyor. Böyle olması için hiçbir sebep yokken, olmaması içinde herhangi bir sebep bulunmuyor. Hala şu sorunun cevabını bulabilmiş değiliz, “ne olur da bir insan başka bir insanı sever?”… ve bu soruyu benzer şekilde çoğaltabilir ve evirebiliriz. “ne olur da bir insan başka bir insanı öldürür?” ve “ne olur da bir insan bir insanı sevmekten vazgeçer?” gibi…

Muhtemelen zihnimin içinde ne olup bittiğinden benim bile haberim yok ve ne oluyorsa bence olmaması daha iyiymiş.


Bahçe Zehirlendi

İnsan, bahçesinde mutluydu, mesuttu henüz. Keşfetmeye meyilliydi çünkü keşfetmek doğasında vardı. Tanrı’nın nefesiyle birlikte edinilmiş bir bilgelik, gerçeklik. Sonra insan kendisi için kötü olanları da keşfetmeye başladı!

İnsan önce başkasının olanı kendinin olması için bir istekte bulundu. Sonra bu istekle her gün pişti, kavruldu. Sonunda düşüncesi eyleme döndü ve kendisinin olmayanı kendisinin yaptı insan.

Bahçesini zehirledi, bir kovulmuşun aklıyla hareket etti, kendine hakaret etti insan, yaratılışına, çünkü günahı keşfetmişti insan! Özür diledi, af diledi, nitekim kirlenmişti artık kalbi ve sonraki tüm kalpler. Kovulmuşla birlikte kovuldu insan bahçesinden…

İnsan affına sığındı Yaratan’ın, sonra affını da unuttu, Yaratanını da… ve insanın içi zehirlendi. Kandırdı, dolandırdı… Yetmedi.
Aldattı, oyaladı… Yetmedi.
Mahvetti, öldürdü… Yetmedi.

İnsan içini boşalttı, boş bir çukura döndü, içine ne koyarsan onunla doldu, içine neyi koyarsan onunla şekillendi… İnsan şeklinden vazgeçti insan, Yaratanın kendi eliyle yoğurduğu halden vazgeçip yeniden şekillenmeyi tercih etti insan… Hakim oldu, yargıç oldu, kendini bir şey sandı insan… kendisinden başka herkesi ve her şeyi yaşamaya gereksiz gördü insan, işte böylece ilk cinayeti kendi içinde işlemişti insan.

#OD | Bendeniz / Sesleniş * İlk Cinayet – Bölüm 3