Kapılır yapraklar rüzgarlara,
bir gölgelik işi vardır dünyanın,
benim bir ‘sen’lik işim var,
şairliğimin işi sensizlikten.

Hatırlamayacağından eminim,
saçlarına şiirler süsledim, her teli için,
vakit benim için geçmek bilmedi,
bildim,
öğrendim,
sensizlik sonsuz karamsarlık.

Öyleydim,
öğle vakti bile gülmezdim,
güneş sırtımı yakınca şikayetçi,
soğuk üşütünce budalaca isyankar,
sen varken de senden utanmıştım.

Sevmeyi sana anlatamam da sevmemi anlatırım,
Aşık olmanı anlatamam ama aşık oluşumu anlatırım.
Benden duyduğun her söz,
senin için hazine,
sen başka kapılarda bir damla su dileniyorsun.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 024