Bakma gülmeme, gülümsemene hasretim.
Hasretliğim, hasrete eziyettir, bu tektir,
Dünya üzerinde ben kadar kim sevecektir?
Beni dünyanın merkezine göm, peşinden geleceğim.

Sen istemedikçe, senden hayaller var edeceğim,
ettiğini...

Sana değil de bir başkasına aşık olsaydım.
Hiçbir değerin olmazdı yeryüzüne,
senden daha güzeli gelmediği için aşığım,
bana verilen aşka bak, bak da gör evreni.

Evini bu evrenin sonuna da taşısan,
seni bir kere gördü...

Benimle gülümse hayata, onlardan daha komiğim,
bu gülünç aşkla, aşırı abartı sen takıntımla,
sensizliğin içinde beş para etmezim, Bed’im,
yine yüzü gülmezim de, sen gelirsen gidecektir.

Nasıl da en iyi bildiğin benken...

Seni yazma görevindeyim, ne aziz vazifem,
yazdığıma inandığım için devam ediyorum,
görüyorum seni de, bundan ilham alıyorum,
aslında benimle ilgisi yok yazdırmanın…

Hadi, çık evinden, gönlüme değecek,
hediyeler ver...

Dünya gurur duyuyor, gözlerine görünmekten,
utanıyordur eminim kötülüklerinden, ve sana,
en temiz oksijenini sunup, mutluluk duyuyor,
gözlerinden aldığı için bütün gücünü.

Ve ‘Neden yaşlandı?’ diye...

Neden sende bu kadar ısrarcıyım, aşkında,
belki de beni sen kadar önemseyen olmamıştı,
nasıl bakardın gözlerime, isim vermeliyim gözlerine,
gözlerin kadar olmasa da, güzel bir fikir bu.

Aklım-fikrim, sen olmuşken, kendi...

Yine bu sigara dumanı kokan odadayım,
duvarlar, ezmek istercesine üzerime geliyor…
Ben öyle sanıyorum sensizlikten, oturup yazıyorum,
sensizliği, kahrımı, camının acısından bahsediyorum.

Senin anlamadığın bir dille, süslü...

Üzüntümün bir bedeli yok, yüzün gibi düşün.
Gökyüzünü satın alabilir misin? Benim tek yaptığım,
bayat sözlerle kirletilmiş sayfalara satın almak seni.
Bu bile sevilen için ne büyük bir zenginliktir.

Tek amacım seni bilmektir, her...

Aralık bıraktım kapıyı, gurur kapım kilitli.
Bence de gelme, içimde ateşten kızgın bir Bed,
dışımda aşkın yorgunluğunu taşıyan Oğuz,
aşıklığından eser kalmayıp, eserin olarak delirdi.

Delirmekte ancak sen yolunda güzeldir, önce...

Aşkın şaşkınlığından göremem önümü de,
senden başkasını nasıl görür gözlerim,
güzelliğinden dile gelmişti gözlerim de,
konuşmuştular seni, senden başka, aşkımı.

Sanki hala, bir akşam çıkıp gelecekmişsin gibi,
öyle sabrediyorum...

Yaptıklarına karşılık üzüntü verseydim,
yaşlanırdın bu gencecik yaşında, aniden,
yaşlanırdı da gözlerin ettiklerin yüzünden,
ben bakışlarına hayranlıktan kötü olamadım.

Sabrı tükenecekmiş gibi, azar-azar...

Dilediğince seviyorum seni, sen dilemedikçe,
sen istemesen de milyonlarca sözcük birikti,
sen yine istemedikçe, birine bile hayran olurlar,
hayranın çok olur da, aşığın kadar hayran değiller.

Eğilmedi önün de hiç kimse, oysa bir...

Kalk yattığın yerden, aşkıma hürmet, doğrul,
doğruları anlatan dilime bak, karamsarlık dili,
dili yanmışlıktan utanıp, yine seni konuşur,
dokunuşlarından hissettiğim kadar gerçeksin.

Ve olmadığın kadar yalansın, yalancısın...

Beni basitçe öldürebilirsin, söylemiştim.
Başka şansın var mı ölümden başka?
Başka şansım da yok seni sevmekten başka,
şanstan öte cahillik yok, kaderi Allah yazdı.

Allah yazdı da kaderimi, sonra yaz dedi kaderime,
ben de...

Tanırsın beni aşkımdan, aşk dolu kelimelerden,
tanırsın ilk bakışta, çirkince, itici gelir tenim benim,
aşk kokar nefesim, dudaklarımdan karanlık sözler,
en kötümserin benim, iyimser bir aşkla gelirim.

Tanırsın beni ilk bakışta...

Seni basit notalarda gizleyen müzikler
ve basit parfümler saklar güzel kokunu,
basit adamlar yüzünden görme aşkımı,
onların aşkı dudaklarının tadını alana kadar.

Benden sevdalı bir başka adama rastla,
rast gelip ölüme, bir...

Parmaklarımda sigara isleri, içim gibi,
karardı sen gittiğinden beri her şey,
açım, kokuna, gülüşüne, gözlerine,
‘nasıl olabilir hala’ diye sorma, oluyormuş.

Soğuk havada uçuşan buharı gibiyim...

Yokluğunda yürüyorum koca bir ömrü,
yokluğunun arazisine gömüp kendimi,
yasa bulayacağım herkesi, herkes gibi,
ağlayacaksın o gün sende, yokluğumdan.

Bu araziye yokluğundan güneş doğmazdı,
yokluğuna uğrayacak kadar asil...

Gün geçtikçe uslanıyor aşktan kalbim,
kalbim aşktan yanar da, ateş de nedir?
Ateş sensin, istediğinde yakmazsın,
istesem seni yazmam ancak deliririm.

Bu delirmemiş halimdir, düşün artık,
artık düşün de, vazgeçeyim...

Şairler memleketinin en zengin köşkü benim,
şiirler ışıkları bu evin, klişe gibi pembe panjuru,
şair ilhamlarının en güzel güzeli benim,
aynaya bak önce, sonra bana mecbur hak ver.

Çoğu bekler yaz günü kapında, aşk dersin,
ben ayaz olunca beklerim, soğuğa inat,
görmezden gelirsin, oysa bundan ayaz var,
bundan soğudu yeryüzüm, ne boş günah…

Seni yazmak, işlerin boşudur, hoştur da,
bundan yanarsam...

Sakinliğim ve tüm aksiliğim aşktan,
kımıldayamam bir adım uzağına,
yanına gelmek içindir bütün çabam,
şamdana damlar gibi mumlar, yakar.

Ve gülümsemelerimde yalan, aşikâr,
zararın neresinden dönsün aşk?
Seni Sevmeyi kâr...

Meşgule düştü aşk şiirlerimin arayışı,
darısı kimsenin başına düşmesin de,
böyle güzelini görebilen de kimdir?
Görebilenin gözleri o an ellerimdedir…

Kıskançlıktan delirip, ruhumu yırttım,
bir kesik aradım bileklerimden...

Seni nasıl paylaşırım, ah yeşil bakışlım,
gözlerimin kahvesindedir uykusuzluğun,
bundan merhamet edip kapadım gözlerimi,
gözlerin uykuya muhtaçtır da öyle muhtacım.

Ne ustasın gözlerini kırpıştırmakta,
güzelliğin gözlerimi...

İkiyüzüncü kadeh bu, bu gölge altında,
sanırım bir yıl buradayım, bu gölgede,
yürümekle bitmiyor, sanma yaslanıp ağaca,
uyuklamam, ben sadık bir aşığım, geliyorum.

Bir gün aşkına ebedi uyuya kalacağım da,
o zaman ardından gelen...