Beden sermaye edilemez, dudakta.
Sözler haybeye edilemez, yeminde.
Bunu bilmek, ilimde saklı, tatsızca,
ilim dilde gizlenmez, aklın aşkı bu.

Nasıl değiştiriyorsun yazdığım sözleri,
bir an senden geçmek istersem,
can bedeni...

Göz boyamak, gözkalemine has, aşk bana.
Terk etmek sana has, terk edilmek bana.
Bir başına, ayrılık tek başınalık mönüsü.
Ömrün törpüsü, Kuvvet örgüsü aşka döner.

Bir yığın senden olsa, hangisi sana benzer?
Bir dünya aşık olsa...

Gökyüzümde 13 Milyar Ton Yağmur var.
Ben bir tanesi ile baş edemezken, dilim ve
aklım buna zorlamadan önce yüreğim…
Gelişi güzel edinişin her aşkı-sevdayı.

Ben buna ‘Tamam’ demem, hemen unutmayı
bekleme...

Ben Oğuzhan Deniz, Yağmuradam ama yağmaz,
gözyaşı vardır, saklamaz, yüzümü kaşındırır…
Bırak o kadar olsun, bunca aşkı bir anda silemem.
Bir anda yok edemem sevdayı, aklı başa devşirmeyi…

Bir adımda gidilecek değil...

Sen yağdığında gökyüzünden, toprak bulur can.
Benden kalanları en yakın kara parçasına göm,
bir gün olur da filizlenirse, kulaklarını süsler.
Eğer sen onları süslemezsen, intiharı denemez çiçekler.

Papatyalar senden esinlenir...

Ben her şeyi unutup, günün güneşinden yoksun,
oysa tadı vardı bir zamanlar olup bitenin,
güneş ısıtırdı aylar evvel tenimi, yakardı.
Şimdi her yanımda kapanlar, prangalar.

Kusursuz değilim, kusursuz değilsin,
kusurlu bir...

Gitmek eylemi, yürümekle sınırlı değil,
gidersin, zihnimden, evimden, elimden…
Ben de gidebilirim, yok olabilir miyim?
Sadece biçim değiştiririm. Petrol olurum.

Azıcık yanık canım, gidişlerinin ardından.
İlk değildi...

Boyumdan büyük sözler eder dilim, kimin?
Senden öte sensizliğim vardır, bilirsin beni.
Aslında sen beni hiç tanımaz, hiç bilmezsin.
Beni tanısaydın, iyi yönlerini tanırdın, hepsini.

Tüm iyiliklerin ve güzelliklerin bende gizlidir...

En ince günahlara imza atmadık mı?
Aynı sözleri sarf etti dudaklarımız.
Sonra sen dudaklarını değiştirdin.
Ve sözlerini de, ben öyle kaldım.

Ben öylece kaldım, çünkü bir kere kurtulur
sözler dudaklardan. Kulaklar aynı...

Kopartıp bir dirhem, her hilem beynime ot.
Kopartıp incelmiş halatları kaldığı yerden,
yerimden öte kımıldamak, ne zor adım atmak,
senden uzaklaşmak ne inat ihtiyaçlara.

Martının gözlerinde-ki ifade, her halde.
Vardır iki kanat...

Bir dizi yaranın eseri dikenli tel, tek sual,
cevap ver. Hangi el’lesin? O el dut diyarı mı?
Burada böğürtlenlerle mi boğuşuyordun?
Yoksa tenine mi batmıştı çevrili telleri.

Neleri hatırlatır hayat? Hatıra...

İki büklüm, ince buklem, gökyüzüm,
yüzlercesine dua biriktirdim.
Bir kaç nazar boncuğu huzur,
bir kaç kusur, ötesi kırık uzuv.

Toplayıp kalanları, tek bir satırla,
uzunca bir cümle anlat bana, anlat…
Gözkapaklarım...

Zıkkımın dibini bile içiyorum.
Zerre ziyan etmezken teninden,
ne zarara sürdü, ma-zarrat bu.
Bu umurumda değil, gönül gaybâ.

Hayra yor her şeyimi, sade seni,
Hay da olur ruhum, bir havalanır,
uyku kopsa göz liflerinden, bu...

Ben aksi bir çocuktum,
öyle ya sinirliydim, zarar verirdim her şeye,
her şey benin yüzünden zarar görürdü.
Baksana çekeceğim ne günahlar ne acılar var…

Oysa biliyordum ben, her şeyi, öyle ya,
sevmeyi biliyordum, aşık...

Her şey yerinde güzel, her şey evinde.
Zümrütte yerin dibine, kemtêr, bî’êr…
Meyve diraht-â, ebr-û bârânda izleri,
Efgânın efsârı da kaçmışken, kaz yerimi.

Simalar okşasa içini, etini elin evinde görmek,
ellerinde...

Sol elin güzelleştirir en güzelleri,
sağ elin berbat etmişti, her şeyi.
Oysa ne çok şey vardı, iyilikle sır.
Isınıp uyumak hevesi göğse mahsus.

İğnenin acısı ilacına mahsus-ki
gülmenin sınırı ağlayana dek,
ağlamayı...

İlhamı zorla çağırıyorum, gelmiyor artık.
Artık aklıma binde-bir gelir bu Bed’in eli.
Benden bir parça gitti, götürüsü epeyce,
gelirse yeniden, gelecek yüzüme gamze.

Ve bozulacak, benim de yüzümün ütüsü.
Kırılıp kalacak...

Sen öyle Yüce, öyle Ulu’sun. Her ulusa,
bir kuluna can verişinle, belli Hikmet’in.
Hikmetler de şaşırır adına, Kudret’ine.
Hasıl olur anlatışın, diğer anlatışlara.

Sen Yüceliğinle öyle güzelsin, insan nefsi ile...

Güneş, Dünya’ya her gün aynı değeri verir.
Dünya sıcak istediğinde, sıcağından yakar,
dünya soğuk isterse, kışından tez bıktırır.
Güneş, Dünya’ya-Dünya’nın istediği kadar değer verir.

Güneş yön buldurur…...

Aşık olursa kalp, buna hüküm yetmezdir.
Allah senin için var etmiştir güneşi-ki,
senin güneşini bir aşk üfler, güneşte söner.
Senin için-içinde kıyametler var olur ani.

Bir de düşün nice aşıklar var, güneşsiz yatar.
Diline...

Sizler yeni çözerken madenlerin nereden geldiğini,
kitap haber etmiştir oysa, okumayınca yol uzar,
karanlıktan gitmek ne kadar insan oyalar bilinmez.
Bildiğin tek şey, kendi bildiğindir Ey İnsanoğlu.

Binlerce sayfa okurda...

Gözlerini ne güzel yaratmıştır Allah-ki,
ayırt eder binlerce rengi, yüz hattını.
Zarar görmesin diye, kapak eklemiş-ki,
sen anlamazsın da, gözlerinin kalkanıdır.

Dudağına ne tatlar iliştirmiş Allah-ki,
bu hiç zor değildir...

İller var, var da hepsi Allah’ındır, mülkiyet.
Senin yatacağın bir avuç toprak altı,
dibinde yatan binlerce canlı hücre O’nun
var edişi, uyanışı hak edene verir Allah.

Şelaler aksın başından aşağılara su-su.
En...

Zıpkınlığında belini eğmezsen secdeye,
belin eğilecek elbet, tahtalar eşliğinde adımlarla.
Allah aranmaz, O’ aranacak değil, gereksiz
bu aranış, baktığında kıble yolunu hissedersin.

Aşk gönülde kaybolacak değil, içine bak...

Sanıyor musun O bizden habersiz-ki,
kötü bir lafz ederken sesini kısarsınız da,
anlamazsınız nedendir bunca çirkeflik.
Bu dünyadan götürülecek tek şey, ruhtur.

Ruhun ikizi olamaz, mantığı iliştir beynine.
Fikrin ikizi olursa...