İnsan ilime erdikçe, ilim de eskir,
yüzüme değmediğinden diriyim,
ellerim bu yüzden tazecik, nasırsız.
Ama üzgünlüğüm bundan da eski.

Aşk firavun işi değildir, o riyalı.
Bu kadar iddialıyım desem de körüm,
seni göremediğim...

Seni göremedikten sonra körüm,
âmâ’lık ilinde en üstedir evim,
seni gördükten sonra bu kadar açık
cazibesi kalır mı görmenin?

Söylenmenin, şarkı söylemenin,
kargalara aldırmadan bağırmanın,
ya da renklere aldırmadan...