Benim Nasibime… Sesinin tellerinde saklıymış hüznüm. Anlayabilseydim önceden, dönerdim. Aşk’a dair ne varsa daha önce dökerdim. Sesim kulaklarında yankılanırdı, duyardın. Hiç duymadığın kelimeler var dilimde, kimseden istemediğin, istemeyeceğin… Ve kim anlatırsa başka, bil ki sahtedir. Benden duymadıkça iltifatı, bil ki sahtedir. Ve yazmak istediğim kadarsın kalemimde. Yaratanın yazdığı kadarı var kaderimde. Görebiliyorken kahve gözlerinden… Uyumak…
Aklıma Aşk aşılıyorsun da… gözlerinden bütün hilesi. Oğuz böyle görmemişti. Yeniden görüyor günleri, hayata geç kalmak ne kötü, sızlıyor Vakit Tamircisi‘nin kemikleri. Bana, sen eski sen değilsin diyorsun, haklısın, eskisinden daha Aşık gözlerim. Bana, canımı yakıyor söylediklerin diyorsun, haklısın, Alev-Alev yanarken ne bekliyorsun? Ve bu sana yazdığım en kısa şiirlerimden biri. Okudukça imrenip güzelliğinin şaheserine,…
Şiirime kafiye, Aşk haybeye, Heybetle yerle bir eder hayali. Gitme. Ayrılma gözlerimin önünden… Ömrümden bir sahne var gözlerinde, öyle çok özledim de, yok hiç beni bildiğin. Aşk biriktirdim. Gözlerinden alıyorken ömrü. Yeniden yaşamak ne kadar zor şimdi. Aşk’ı bensiz bırakacak dünya. Dünya Aşk’ına tamah… hayır hayır, beriyim. Saçlarının gölgesinde griyim. Bilmiyorsun. Bilseydin ilimleri, hep ağlardı…
Gözlerinden içiyorum kahveyi, bu yüzden uyutmaz güzelliğin, gözlerimden görebilseydin Sen’i, ne mümkün uyumak? Uyumak istemezdi gözlerin, onun için özledim. Özlemek Aşk’ın yarısıdır bil, bilseydin Oğuz’u, OD’u bilirdi kalbin… Yanmak nedir, o zaman öğrenirdin. Oğuz Aşk’ın ölmezi, gözleri Aşk’tan başka görmezi, Aşk’ı bilmeyene dolu gözleri, Bundandır kahve etkisi, Camdan Kafes’i, Söylesene, Oğuz nasıl etkilenmesin? Oğuz’a ait…