Şimdiyim Ben

Bendeniz, Oğuzhan Deniz, Sana aşığım.
Aşık’lık mertebesinde fenâ makamındayım.
Ahkâmım sesinin tınısına dek sürer,
bir ömür sürer Aşk dedikleri şu nazen,
bazen, an gelir, anlardan utanırsın,
vazgeçmek isterken tüm kalbinle,
kalbinden vazgeçersin de yine vazgeçemezsin.
İşte bunlar oldu da güneş doğdu,
neden ay dünyama tam uzaklıktaysa,
o yüzden tam uzaklıktayız Aşk’a…

Şimdiyim ben, sonram yok!

Şimdi binlerce şiirin içinde kaybolan adam,
şimdi binlerce şiirini içinde kaybeden adam,
şimdi binlerce şiir yazılacak kadın varken Sen,
şimdiyim ben, sonram yok, sonrası yok Aşk’ın.

Aşk, saatin içine hapsolmuş tüm saniyeler,
hani o saniyeler, Sen’in yanındayken geçer de,
Sen yoksan bir an geçmez ya, işte ondan,
sebebi bu ya dünyanın, Aşık olmak amacın,
neden kalbini hissediyorsam avuçlarımın içinde,
kaçıp kurtulacağın bir yer de yok,
kaçıp, O’nsuz kalabileceğiniz bir yer mı var?
Kaçıp, O’nu unutabileceğiniz bir yar mı var?

Hayır Oğuz hayır,
gökyüzünün şu ihtişamına bak,
gökkuşağından habersizler onlar.
7 renkten habersiz onlar,
7 rakamından habersiz onlar.
Onlar 12’leri bilmezler.
Onlar 24’leri görmezler.
Ölümlüler.

#OD | Bendeniz * Şimdiyim Ben / Hiç sonrası olmayacak saatimin her ”şimdi” saniyesine.