İnanmaktan başka çarem yokmuş,
kabullenip her türlü bengüyü,
can çekiştirmeden öldürmeliyim aşkı,
buna ısrarla gelen ayaklarımı kesmeliyim.

Yüzünden arındı sonra sadakat perdesi,
ar perdeni yırtıp,
çıplak bıraktın kendini,
çirkefliğin de belirdi sonra,
sonra ben,
hepsini sineye çekip görmezden geldim.

Evet, sana herkesten çok aşık ve deliyim,
bunun anlamını bilemeyecek kadar delisin,
böyle değildik, seninle ben, kısaca biz,
sen çekip gittin, yine de seni beklerim.

Şimdilerde okulun bitmesini kutluyorsun,
yanında bir yığın adamdan bozma erkek,
ben seni hepsinden kıskanıyorum da,
adamım dediğin neden sineye çekiyor?

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 051