Ruh’un intiharı olmaz,
şirk başka.
İşim Aşk’ta, doğruyu gösteren Allah’tan gelir,
kalbim Aşk’ı bilir.
Nereden mi bilir? Zaten Ruh öyle giydirilir.

Utanç bilirim,
nereden gelir?
Fıtrata öyle verilmiştir.
Sen nereden bilirsin ki öyle nefes almayı?
Elinde midir uyumamak?
Elinde midir uyanmak?
Haydi öyleyse hiç uyuma…
Haydi öyleyse, hiç uyanma.
Oğuz OD’tur, kalbi çok dolu, aklı boştur.

Sen yansımasız kendini göremiyorken,
ne mümkündür Rabb’ini görebilmen?
Bu Nûr’a ne gözün dayanır, ne Ruh’un…

Biz insanlar, adeta yiyoruz Dünya denen gezegeni…
Şükretme desen yok, hamd etme desen yok…

Biz insanlar, tüketiyoruz bedenlerimizi…
Rabb, Sen bizi, Sana kavuşanlardan eyle.

Şükür Rabb…

#OD – Allah C.c. / 06