Sonunda Yanacağım

Zıkkımın dibini bile içiyorum.
Zerre ziyan etmezken teninden,
ne zarara sürdü, ma-zarrat bu.
Bu umurumda değil, gönül gaybâ.

Hayra yor her şeyimi, sade seni,
Hay da olur ruhum, bir havalanır,
uyku kopsa göz liflerinden, bu inat,
yine seni gösterir gözkapaklarım.

Yaklaş inceden, parmak uçlarından,
süzül öyle martı gibi semadan,
sena kalır yüzün, yüzüm ne güler,
uzun sürer gurbet, bu ihanet.

Temaşa, harabesi telaşa getirir,
çamaşır gibi asacaklar ipe, habersiz.
Aşk öyle ipe sapa gelmez, assan kurumaz.
Kirpikleri de öyle, kurutmaz, uyutmaz.

Oğuzhan Deniz * Bile bile yangına koşarken insanlar.