Elbette özledim… kalbim ateştedir,
ateş evimdir de yok hiç bildiğim,
yok sayıyorsun bilmediğin her şeyi,
Oğuz’u bilmiyorsun ki özlüyorsun…

Elbette özledim… bu kaçıncı sigara,
martımın eşliğinde çığlıkları kulağımın,
özlediğim kadar seviyorum da,
bilmiyorum ne kadar özlediğimi…

Bilmemek soyuttur… bir sonu yoktur,
sonsuzdur… o halde bilmiyorum Aşk’ı,
Aşk’ı bilsem yazar mıydım onca sözü?
Aşk’ı bilsen, anlar mıydın söylediklerimi?

Yine de çok berrak sandığımızdan Aşk…
Aşk’ı anlatıyorum da anladığımdan değil,
yine de çok temiz Aşk, sevdiğimdendir…
Aşk Sen’inle geldi ya, ondandır bildiğim.

Camdan Kafes / 10