Aşk Oğuz’a atfen, alev kafiyesi,
meyhanesi gözlerinin meybadesi,
hay aksi, kahvesiyle irkildim etkisi,
bilinmezliğe yürüyor zaman içinden.

Görmezden gelip kendimi,
yaşlılığıma rağmen seviyorum…
ellerimden kayıp gitme,
gözlerini bile kırpma, kesme nefesimi.

Sanki elimdeymiş gibi hayat,
istediklerimi kaybetmenin acısı,
doya-doya tadıyorum geçmişimi,
taziyelerim çoğaldı yine, düştü surlar.

Gözlerim sular seller, ne derse desin eller.
El-Alem bir olsa da Oğuz Aşk’ına fener,
yanıyorken alev-alev, görmemek körlük,
görebiliyorken, görmemek körlük.

Camdan Kafes / 13