Kırılma bana, yazıyorum diye sana,
bu mecaz değil, sahi, safi gerçek,
senin bu anlamda da kimsen yoktur,
benden başka her yerin boşluktur.

Benim sığamayacağım tek yer gönlün,
sözüm bu yüzden değersiz, yüzüm de.
Gözüm bu yüzden uykusuz, fersiz,
gücüm bu yüzden yok…

Ağlar annem-babam, ablam-kardeşim,
tek eşim senken, uzaklık bitişin aynası,
ben bitmekte olanları da canlandırdım,
ölürsen can veremem, ağlar annen-baban.

Sensizliği taşımakta kaya gibi iradem,
kemiklerim çelik gibi, kopmaz bileklerim,
sürünerekte olsa peşinden geleceğim,
uyku sende, huzur sende, ev sende, aşk sende.

Oğuzhan Deniz * Amacın uğruna ezilmediniz mi insanlar?