Tamamıyla Sen olmuş adamın,
Önemi kalmadı zamanın…
Kötüdür hep zamanlamam,
Vakti Tamir ettiğimden beri kaçık ayarım.

Olsun…
Sana en güzel satırları yazmak amacım,
40 akıllının çıkaramadığı taş gibi,
40 güzel de görse kalmaz aklım.

40’a ne kaldı ki zaten, hep hazanım.
Yüzümün hasatı sakalım.
Göz yaşı saklayanım.
Avuçlarından alacaklı avurtlarım.

Avutsa da keşke sözlerim,
üzülmesen,
Sen her üzüldüğünde ben,
Bin parçaya bölündüm, öyle üzüldüm.

Hengâm / 12