Çok erkendi, gidişin yokluğuma bedel,
dünyanın ağırlığına bedel bir soğukluk,
ellerimi ovuşturup, sıcak nefesimden,
bir yığın dua etmiştim, beklemiştim.

Olmayışına sevinen bir tek sensizliğim,
bu evren ilinin diline denk gelen suskunluk.
Geride bıraktığım gururdan bozma his,
sana zarar vermemek için zorlandığım…

Güzelliğinden bahsetmek güzeldi yine de,
tel örgülerle sarılı bir bedenle gelişim,
acı dilime değdiğinden beri şairlikti,
yazılan her söz bir önce-ki günün aşığı…

Aşığı tel örgülerle bağlamışlar da,
yine de aşığım demiş, bu ne sevmişlik,
o an yok olup tüm gözlerin önünden,
gözlerinde belirsem gibi saçma hayalleri.

Oğuzhan Deniz – Tel Örgü * Değişmeye ve değiştirilmeye mahkumsunuz insanlar.